Reklamlar yüzünden şarkı çalmayı ikinci plana atan radyo kanalları arasında eskisi gibi karşısına çıktığına sevinecek bir şarkı bulma umuduyla gezinirken inatçı davranamayıp yaslandı arkasına. Çatal, kaşık kullanmak yerine ekmek banarak yemek yemeyi sevmesi yüzünden doyana kadar değil de sıkılana kadar yemek yiyen birisi olduğu için şu anki davranışı olağandışı sayılmazdı. Kendisini öldürmeyecek fakat tüm derdini unutturacak bir şeyler istemişti sadece. Seçimini müzikten yana kullanması güzel olsa da başka bir şeyler bulmak zorundaydı. Bugün kendisi için yaşadığı nadir günlerdendi çünkü. Diğer günleri kendisi için cehennem eden insanların, kendisine cehennem etmesi için izin verdiği bir gündü ve o da öyle yapacaktı. "Ne çok insan hayatımı yaşamama engel oluyormuş oysaki..." diyecek düşüncelere boğulmasına neden oluyordu her şey. Zihninin derinliklerinde bir yerlerde varlığının önemini fark etmesine neden olacak derinliğe düşmeye az kalmış, sigara yakma isteğini önemsemeden gözlerini açmayıp o derinliğe doğru -sanki ihtiyaç duyar gibi- bırakmıştı kendini. Gözlerini ne için açacağını iyi biliyordu artık. Fakat ne olursa olsun bunu başarabilecek imkanı olamayışı yüzünden varlığının bir öneminin kalmayışını kabul edecek, köle gibi yaşamaya devam edecekti. Yaşamayı başarmak da bir mesele artık. Elinde bir şeyler olanlara daha fazlasını vermek için yaşayanlar varken hala. Yaşayabileceğimiz ileri zaman için bir şeyler biriktirebileceğimiz zamanları bile görmeyeceğiz artık. Nasıl geldiysek öyle gideceğiz dur diyene kadar. Bu yüzden rahatca içebiliriz sigaramızı fazla düşünmeden. Çünkü bunlar iyi günlerimiz.
0 yorum:
Yorum Gönder