Sırf benim için

Nutkum tutuluyor.
Tamda böyle gecelerde.
Bir yudum içkimden. bir nefes sigaramdan alıyorum.
Derinliğine çöküyorum düşüncelerin.
Orada sen varsın.
Sakın gözlerini ayırma gözlerimden.
Çünkü ölüm, bir düşünce olarak kalmaz artık benim için.
Çenemde hala beyazlamamış bir kaç tel sakalım var.
Düşünüyorum da belki de umut, sadece kalbimde beslediğim bir şey değildir.
İnsan zaman geçtikçe bazı şeylerin farkına varıyor.
Mesela kalbinde ki surları sırf benim için diktin.
Benim onları yıkabilmek için gücüm yok.
Çünkü onlar beni yıkabilmek için oradalar.
Belki bir gün gücümü toplar, ayağa kalkar ve o surları devirebilirim.
Ama kısa bir zaman önce,
Elim her boşluğa gittiğinde tutan birinin,
Benim için kalbine surlar diktiğini öğrenmek bütün gücümü aldı.
Ben artık sakalları sigara kokan biriyim.
Kokum bir daha asla dudaklarına sinmeyecek.
Umarsız bakışlarım gözlerine ulaşırsa eğer,
Hiçbir güzelliğimin kalmadığının farkına varacaksın.
Ben artık sıradan bir insanım sevgilim.
Her şey değişti senden sonra.
Sana olan sevgimin gücünü yitirdiği zamanlardayım.